-
1 dźg|nąć
pf — dźg|ać impf (dźgnęła, dźgnęli — dźgam) Ⅰ vt 1. (poważnie zranić) to stab (czymś with sth) 2. (ukłuć) to jab (czymś with sth)- dźgnął konia ostrogą he spurred his horse3. (uderzyć) to poke (czymś with sth); to prod (czymś with sth)- dźgnąć kogoś w bok/w brzuch to poke a. prod sb in the side/in the belly- dźgnął mnie łokciem w żebro he poked a. jabbed me in the ribs with his elbow- dźgnął ją palcem w oko he poked her in the eye with his fingerⅡ dźgnąć się — dźgać się 1. (poważnie zranić siebie samego) to stab oneself (czymś with sth); (ukłuć się) to jab oneself (czymś with sth); (uderzyć się) to poke oneself (czymś with sth)- dźgnąć się o coś to bang into sth- dźgnęła się boleśnie o kant stołu she banged into the table edge painfully2. (poważnie zranić jeden drugiego) to stab one another (czymś with sth); (ukłuć jeden drugiego) to jab one another (czymś with sth); (uderzyć jeden drugiego) to poke one another (czymś with sth)- uczniowe dźgali się łokciami the pupils poked one another with their elbowsThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > dźg|nąć
-
2 dźgać
impf dźgnąć* * *( łokciem) to jab; ( ostrym narzędziem) to pierce* * *ipf.ipf.dźgnąć się pf. -ij1. pierce o.s., poke o.s.2. pierce each other l. one another; ( łokciem) jab each other l. one another.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > dźgać
-
3 przebi|ć
pf — przebi|jać1 impf Ⅰ vt 1. (przekłuć ostrym przedmiotem) to puncture [skórę, oponę]; to perforate [ściankę jelita, bębenek ucha]; to go through [pancerz, szybę, ścianę]- w czasie walki byk przebił toreadora rogami during the fight the bull gored the toreador- morderca przebił mu pierś a. go nożem/sztyletem the murderer stabbed him in the chest with a knife/dagger- kula przebiła tarczę/pancerz the bullet went through the shield/armour(ed) plate- przebita opona a punctured tyre2. (zrobić przejście) to drill [tunel]; to build [przejście podziemne, szlak komunikacyjny] 3. (przeniknąć) [słońce, głos] to break through- przebić wzrokiem ciemność to penetrate the darkness4. pot., przen. (okazać się lepszym) to beat- przebiła konkurentki urodą, talentem i inteligencją she beat her rivals with her looks, talent, and intelligence5. (proponować wyższą cenę) to outbid- przebić kogoś na licytacji to outbid someone- przebić cenę to beat down the price6. Gry to beat; (atutem) to trump, to ruff; (w pokerze) to raise- przebić waleta damą/króla asem to beat a jack with a queen/a king with an ace;7. Sport to return [piłkę, lotkę] 8. (przetopić) to turn- stołowe srebra przebili na monety the silverware was turned into coins9. (zmienić bezprawnie) to restamp [numery silnika]- samochody miały przebite numery the cars had the numbers restampedⅡ przebić się — przebijać się 1. (dźgnąć się) to stab oneself- przebić się nożem/sztyletem to stab oneself with a knife/dagger2. (zostać przekłutym) to be/get punctured- w powrotnej drodze przebiła mi się opona on the way back I got a puncture3. (przedostać się z trudem) to fight one’s way (przez coś through sth)- przebić się przez tłum/gąszcz to fight one’s way through the crowd/thicket- mały oddział wojsk przebił się przez teren nieprzyjaciela a small unit fought its way through enemy territory4. (przeniknąć) [światło, dźwięk, głos] to break through- około południa słońce przebiło się przez chmury around midday the sun broke through the clouds- krzyk kobiety przebił się przez zgiełk tłumu the scream of a woman broke through the tumult5. [artysta, sportowiec] to make it (to the top) 6. (przekopać drogę) to cut through- ratownicy usiłują przebić się do zasypanych górników rescue workers are trying to cut through to the stranded minersThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przebi|ć
-
4 dźgać
I. vt2) ( kłuć czymś ostrym) stechenII. vr1) ( kłuć się w palec) sich +akk stechen2) ( kłuć siebie wzajemnie) aufeinander einstechen
См. также в других словарях:
dźgać się – dźgnąć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} dźgać jeden drugiego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dźgali się nożami bez opamiętania. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dźgać — ndk I, dźgam, dźgasz, dźgaj, dźgał dźgnąć dk Va, dźgnę, dźgniesz, dźgnij, dźgnął, dźgnęła, dźgnęli, dźgnięty «uderzać czymś ostrym; kłuć» Dźgać kogoś bagnetem, nożem, sztyletem. dźgać się dźgnąć się 1. strona zwrotna czas. dźgać, dźgnąć Dźgnął… … Słownik języka polskiego
dźgnięcie — ↨ dźgnięcie się n I rzecz. od dźgnąć (się) … Słownik języka polskiego
dźgać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, dźgam, dźga, dźgają, dźgany {{/stl 8}}– dźgnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, dźgnę, dźgnie, dźgnij, dźgnął, dźgnęli, dźgnięty {{/stl 8}}{{stl 7}} pchać, wbijać w ciało lub w jakiś przedmiot ostro zakończone… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
